اَلْبَسِيطُ [el-besîṯ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi arz-ı vâsiʹaya denir. Ve lisânında talâkat ve inbisât olan kişiye denir ki âb-ı revân gibi tekellümü insicâm üzere olur; mü΄ennesi بَسِيطَةٌ [besîṯat]tır; yukâlu: رَجُلٌ بَسِيطٌ وَامْرَأَةٌ بَسِيطَةٌ أَيْ مُنْبَسِطٌ بِلِسَانِهِ Ve
بَسِيطٌ [besîṯ] Fenn-i ʹarûz bahrinden üçüncü bahrin ismidir ki vezni sekiz kerre مُسْتَفْعِلُنْ فَاعِلُنْ [mustefʹilun fâʹilun] tefâʹîlinden mü΄elleftir. Esbâbının inbisâtından nâşî ıtlâk olunmuştur. Ve
بَسِيطُ الْوَجْهِ [besîṯu’l-vech] Güleç yüzlü, beşâşetli, küşâde-rûy adama ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ بَسِيطُ الْوَجْهِ أَيْ مُتَهَلِّلٌ Ve
بَسِيطُ الْيَدِ [besîṯu’l-yed] Be-gâyet kerîm ve civân-merd adama ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ بَسِيطُ الْيَدَيْنِ أَيْ مِسْمَاحٌ Ve بَسِيطٌ [basîṯ] lafzının cemʹi بُسْطٌ [busṯ]tur bâ’nın zammıyla.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı