Kamus-ı Muhit - بشك maddesi

اَلْبَشْكُ [el-beşk] (bâ’nın fethi ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) Bir işi fenâ΄ ve kemter işlemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَشَكَ فِي عَمَلِهِ بَشْكًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا سَاءَ فِيهِ Ve dikişi seyrek seyrek fenâ΄ ve kötü dikmek, ʹalâ-kavlin ʹacele eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَشَكَ الثَّوْبَ إِذَا خَاطَهُ خِيَاطَةً رَدِيَّةً أَوْ عَجِلَ Ve yalan söylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَشَكَ الرَّجُلُ إِذَا كَذَبَ Ve kesmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَشَكَهُ إِذَا قَطَعَهُ Ve devenin ayağı bağını çözmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَشَكَ عِقَالَ الْبَعِيرِ إِذَا حَلَّهُ Ve bir nesneye bir şey΄ katmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَشَكَهُ فِيهِ إِذَا خَلَطَهُ Ve davarı tîz tîz sürmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَشَكَ الدَّابَّةَ إِذَا سَاقَهَا سَرِيعًا Ve sürʹatle yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: بَشَكَ الرَّجُلُ إِذَا أَسْرَعَ Ve davar yürürken ayaklarını tîz tîz nakıllayıp eşmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَشَكَ الْفَرَسُ إِذَا خَفَّ نَقْلُ قَوَائِمِهِ Ve bunda şîn’in fethiyle de câ΄izdir. Ve

بَشْكٌ [beşk] At yerden tırnaklarını kaldırarak ellerini tamâm döşemeyerek vech üzere yürümek yâ seğirtmeye denir; yukâlu: يَعْدُو أَوْ يَمْشِي الْبَشْكَ وَهُوَ أَنْ يَرْفَعَ بِحَوَافِرِهِ مِنَ الْأَرْضِ وَلَا تَنْبَسِطَ يَدَاهُ

Vankulu Lugatı - بشك maddesi

اَلْبَشْكُ [el-beşk] (bâ’nın fethi ve şîn’in sükûnuyla) Sürʹat etmek; yukâlu: بَشَكَتِ النَّاقَةُ تَبْشُكُ بَشْكًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ Ve

بَشْكٌ [beşk] Bezi seyrek dikmeğe dahi derler; tekûlu: بَشَكْتُ الثَّوْبَ إِذَا خِطْتَهُ خِيَاطَةً مُتَبَاعِدَةً Ve

بَشْكٌ [beşk] Kizb etmeğe dahi derler; yukâlu: هُوَ يَبْشُكُ الْكَذِبَ أَيْ يَخْلُقُهُ Yaʹnî yalanı türetir.