اَلْمُدْهُنُ [el-mudhun] (mîm’in ve hâ’nın zammıyla) Yağ-dâna ve yağ şîşesine denir. Ve bu şüzûz üzere gelen ism-i âlettendir; مُكْحُلٌ [mukḩul] ve مُسْعُطٌ [musʹuṯ] gibi. Ve
مُدْهُنٌ [mudhun] Su irkilecek mevziʹe yâhûd sel suyu hafr eylediği çukura ıtlâk olunur; yukâlu: مَا وَرَدْتُ إِلَّا الْمُدْهَنَ أَيْ مُسْتَنْقَعَ الْمَاءِ أَوْ كُلَّ مَوْضِعٍ حَفَرَهُ سَيْلٌ Ve minhu hadîsu Ṯahfe en-Nehdî: “نَشِفَ الْمُدْهُنُ وَيبِسَ الْجِعْثِنُ” Cevheri وَمِنْهُ حَدِيثُ الزُّهْرِيِّ ʹunvânıyla İmâm Zuhrî’ye isnâd eylemekle tashîf-i kabîh irtikâb eyledi. Şârih der ki hadîs gerçi Ṯahfe’nindir, lâkin Zuhrî tahrîc eylemiştir.
اَلْمَدَاهِنُ [el-medâhin] (mîm’in fethi ve dâl’ın kesriyle) Yağ şîşeleri maʹnâsına. Ve
مُدْهُنٌ [mudhun] Dağda şol çukur yerdir ki onda yağmur suyu cemʹ olur; minhu hadîsu’z-Zuhrî: “نَشِفَ الْمُدْهُنُ وَيَبِسَ الْجِعْثِنُ” Ve جِعْثِنٌ [ciʹšamp;in] cîm’in ve šamp;â΄-i müsellesenin kesriyle bir cins otun köküdür.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı