اَلنَّهَلُ [en-nehel] (nûn’un ve hâ’nın fethiyle) Evvel شَرْبٌ [şerb] maʹnâsınadır ki ibtidâ-yı emrden su içmeğe denir, zîrâ deve kısmını ibtidâ΄ suya götürüp iskâ eyledikten sonra yatağına getirirler, bu defʹada içmeğe نَهَلٌ [nehel] derler, baʹdehu yine suya götürüp iskâ ederler, baʹdehu merʹâya götürürler, bu defʹa içmeye عَلَلٌ [ʹalel] derler. Baʹdehu mutlakan insân ve hayvânda istiʹmâl olundu; yukâlu: سَقَى الْإِبِلَ نَهَلًا أَيْ شَرْبًا أَوَّلًا وَيُقَالُ سَقَى عَلَلًا بَعْدَ نَهَلٍ Ve
نَهَلٌ [nehel] ve
مَنْهَلٌ [menhel] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) Masdar olurlar, ibtidâ-yı emrden su içmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَهِلَتِ الْإِبِلُ نَهَلًا وَمَنْهَلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا شَرِبَتْ فِي أَوَّلِ الْوِرْدِ Ve
نَهَلٌ [nehel] نَاهِلٌ [nâhil] kelimesinden cemʹ olur; ke-mâ se-yuzkeru. Ve ekl olunan taʹâma ıtlâk olunur.
اَلنِّهَالُ [en-nihâl] (nûn’un kesriyle) نَهَلٌ [nehel]in cemʹi, zikr olunan maʹnâya جَبَلٌ [cebel] ile جِبَالٌ [cibâl] gibi. Ve
نَهَلٌ [nehel] Şürb-i evvele dahi derler; yukâlu: نَهِلَ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا وَرَدَ الْمَاءَ بِنَفْسِهِ Zîrâ deve evvel suvarışında suyu içip yatağına gelir, ikinci mertebede suvarıldıkta merʹâya redd olunur ve bu defʹa suvarılmağa عَلَلٌ [ʹalel] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı