اَلنَّوْهُ [en-nevh] (نَوْمٌ [nevm] vezninde) Yükselmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَاهَ الشَّيْءُ يَنُوهُ نَوْهًا إِذَا ارْتَفَعَ Ve baykuş başını yukarı kaldırıp ötmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَاهَتِ الْهَامَةُ إِذَا رَفَعَتْ رَأْسَهَا فَصَرَخَتْ Ve bir nesneden gönül geçip ibâ΄ ve terk eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَاهَتْ نَفْسُهُ عَنِ الشَّيْءِ تَنُوهُ وَتَنَاهُ نَوْهًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا انْتَهَتْ وَأَبَتْ وَتَرَكَتْ Ve nefs-i nâtıka kavî olmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَاهَتْ نَفْسُهُ إِذَا قَوِيَتْ Ve hayvânı yarımca doyurmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَاهَ الْبَقْلُ الدَّوَابَّ إِذَا مَجَّدَهَا وَهُوَ دُونَ الشِّبَعِ Ve
نَوْهٌ [nevh] (nûn’un fethi ve zammıyla) İntihâ΄ maʹnâsınadır ki ismdir, bir nesneden nehyi kabûl ile ferâgattan ʹibârettir; yukâlu: مَا لَهُ نَوْهٌ مِنْهُ أَيِ انْتِهَاءٌ
اَلتَّنْوِيهُ [et-tenvîh] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Yükseğe kaldırmak; tekûlu: نَوَّهْتُهُ تَنْوِيهًا إِذَا رَفَعْتَهُ Ve
تَنْوِيهٌ [tenvîh] Bir kimseyi taʹzîmle anmağa dahi derler; tekûlu: نَوَّهْتُ بِاسْمِهِ إِذَا رَفَعْتَ ذِكْرَهُ Ve
نَوْهٌ [nevh] Nefs kavî olmağa dahi derler; tekûlu: نَاهَتْ نَفْسِي أَيْ قَوِيَتْ Ve ot uzamağa da derler; tekûlu: نَاهَ النَّبَاتُ إِذَا ارْتَفَعَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı