اَلْإِنْخِرَاقُ [el-inḣirâḵ] (إِنْفِعَالٌ [infiʹâl] vezninde) Bu dahi yırtılmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَرَقَ الثَّوْبَ فَانْخَرَقَ
اَلْإِنْخِرَاقُ [el-inḣirâḵ] (hemzenin ve ḣâ’nın kesriyle) ve
اَلتَّخَرُّقُ [et-teḣarruḵ] (fethateynle ve râ’nın zammı ve teşdîdiyle) ve
اَلْإِخْرِيرَاقُ [el-iḣrîrâḵ] (hemzenin ve râ’nın kesriyle) Yırtılmak; yukâlu: خَرَقْتُ الثَّوْبَ وَخَرَّقْتُهُ بِالتَّشْدِيدِ فَانْخَرَقَ وَتَخَرَّقَ وَاخْرَوْرَقَ Ve
خَرْقٌ [ḣarḵ] Yırtığın kendiye dahi derler; yukâlu: فِي ثَوْبِهِ خَرْقٌ وَهُوَ فِي الْأَصْلِ مَصْدَرٌ Ve
خَرْقٌ [ḣarḵ] Yeri kazıp yarmağa dahi derler; yukâlu: خَرَقْتُ الْأَرْضَ خَرْقًا إِذَا جِبْتَهَا Ve
خَرْقٌ [ḣarḵ] Vâsiʹ yere dahi derler ki riyâh onda müteharrik olur, yaʹnî yeller perâkende olur. Ve
تَخَرُّقٌ [teḣarruḵ] Sehâda vüsʹat üzere olmağa da derler. Ve
تَخَرُّقٌ [teḣarruḵ] Kizb etmeğe de derler, تَخَلُّقٌ [teḣalluḵ]ta lügattır. Ve bu makâmda sâhib-i Ṡurâḩ’ın إِخْرِوْرَاقٌ“derîden” dediği lafzen ve maʹnen muhâlif olduğu zâhir olur. Ammâ lafzen zâhir budur ki vâv yâ’ya münkalib ola ammâ maʹnen derîden yırtmak maʹnâsınadır hâlâ ki إِخْرِيرَاقٌ ve ahavâtı yırtılmak maʹnâsınadır, nitekim خَرْقٌ [ḣarḵ] ve تَخْرِيقٌ [taḣrîḵ] derânîden dediği dahi muhâliftir, te΄emmül oluna.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı