Kamus-ı Muhit - التصميم maddesi

اَلتَّصْمِيمُ [et-taṡmîm] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bir işe yâhûd bir nesneye katʹâ nükûl eylememek vech üzere ʹazîmet-i sâdıka ile ʹazîmet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: صَمَّمَ فِي الْأَمْرِ وَالشَّيْءِ إِذَا مَضَى Ve bir nesneyi dişiyle salıvermemek vech üzere ısırıp tutmak maʹnâsınadır; yukâlu: صَمَّمَ الشَّيْءَ إِذَا عَضَّ فَنَيَّبَ Ve kılıç kemiğe erişip kemiği dahi kesmek maʹnâsınadır; ve eger en ve oynak yerine râst gelip birbirinden ayırırsa تَطْبِيقٌ [taṯbîḵ] denir; yukâlu: صَمَّمَ السَّيْفُ إِذَا أَصَابَ الْمَفْصِلَ وَقَطَعَهُ أَوْ طَبَّقَ Şârih der ki nüshalarda galat vardır, zîrâ cemîʹ-i usûlde صَمَّمَ السَّيْفُ إِذَا مَضَى فِي الْعَظْمِ وَقَطَعَهُ فِإِذَا أَصَابَ الْمَفْصِلَ وَقَطَعَهُ يُقَالُ طَبَّقَ ʹibâretiyle mersûmdur. Ve nüshalarda وَصَمَّمَ السَّيْفُ إِذَا أَصَابَ الْمَفْصِلَ وَقَطَعَهُ وَطَبَّقَ ʹunvânıyla merkûmdur, vâkıʹâ طَبَّقَ mâddesinde اَلتَّطْبِيقُ إِصَابَةُ السَّيْفِ اَلْمَفْصِلَ ʹunvânıyla müsebbet olmakla şârihin tashîhi asvebdir. İntehâ. Ve

تَصْمِيمٌ [taṡmîm] Ata sâhibi ʹalefi dirîg eylemeyip dâ΄imâ ʹalef ekline muktedir eylemekle semirip karın kasık bağlamak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: صَمَّمَ الرَّجُلُ اَلْفَرَسَ اَلْعَلَفَ إِذَا أَمْكَنَهُ مِنْهُ فَاحْتَقَنَ فِيهِ الشَّحْمُ وَالْبِطْنَةُ Ve bir adama bir lakırdıyı yâ bir kıssayı ezberletmek maʹnâsınadır; yukâlu: صَمَّمَ صَاحِبَهُ الْحَدِيثَ إِذَا أَوْعَاهُ إِيَّاهُ

Vankulu Lugatı - التصميم maddesi

اَلتَّصْمِيمُ [et-taṡmîm] (ʹalâ vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Seyrde yâ gayrı nesnede maḋy üzere olmağa derler; yukâlu: صَمَّمَ فِي السَّيْرِ وَغَيْرِهِ إِذَا مَضَى Ve

تَصْمِيمٌ [taṡmîm] Bir nesneyi azı dişiyle ısırıp Salıvermemeğe dahi derler; yukâlu: صَمَّمَ أَيْ عَضَّ وَنَيَّبَ فَلَمْ يُرْسِلْ مَا عَضَّ Ve

تَصْمِيمٌ [taṡmîm] Kılıç kemiğe erişip kemiği dahi kesmeğe derler; yukâlu: صَمَّمَ السَّيْفُ إِذَا مَضَى فِي الْعَظْمِ وَقَطَعَهُ Ve kaçan en yerine râst gelip katʹ eylese o vakt طَبَقَ السَّيْفُ derler.