Kamus-ı Muhit - التغبر maddesi

اَلتَّغَبُّرُ [et-teġabbur] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Memede kalan süt bakiyyesini sağmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَغَبَّرَ النَّاقَةَ إِذَا احْتَلَبَ غُبْرَتَهَا Ve hatundan veled istifâde eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: تَغَبَّرَ مِنَ الْمَرْأَةِ وَلَدًا إِذَا اسْتَفَادَهُ Menkûldür ki ʹOšamp;mân b. Ḩabîb nâm kimse Raḵâşi bint ʹÂmir nâm pîrezeni tezevvüc murâd eylemekle ahbâbı kendiye mezbûrenin müsinne olduğunu haber verdiklerinde لَعَلِّي أَتَغَبَّرُ مِنْهَا وَلَدًا dedi. Baʹdehu mezbûrenin firâşından bir oğlu zuhûr eylemekle ismini غُبَرُ [Ġuber] vazʹ eyledi, زُفَرُ [zufer] vezninde. Ve merkûm neşv ü nemâ bulup ve bir kabîle kendiden münşaʹib oldu. Muhaddisînden Ḵaṯan b. Nuseyr ve Muḩammed b. ʹUbeyd o kabîledendir. Ve şârihin tashîhi üzere zeyl-i mâddede mü΄ellifin الَغُبَريِوُّنَ بِالضَّمِّ ʹunvânında sebt eylediği muhaddisler ki ʹAbbâd b. Şuraḩbîl ve ʹÖmer b. Nebhân ve ʹAbbâd b. el-Velîd ve Sevvâr b. Muceşşir ve ʹAbbâd b. Ḵabîṡa’dır, o kabîledendir.

Vankulu Lugatı - التغبر maddesi

اَلتَّغَبُّرُ [et-taġabbur] (ʹalâ-vezni اَلتَّكَرُّم [et-tekerrum]) Bâkî kalan nesneyi almak; yukâlu: تَغَبَّرْتُ مِنَ الْمَرْأَةِ وَلَدًا Rivâyet olunur ki bir kimse bir yaşlı ʹavret aldıkta aldığın ʹavret yaşlıdır dediler. Eyitti: لَعَلِّي أَتَغَبَّرُ مِنْهَا [وَلَدًا] Yaʹnî recâ ederim ki evlâddan bâkî nesneyi ahz edem. Pes onun bir veledi hâsıl oldukta adını غُبَرُ [Ġuber] kodular, ġayn’ın zammı ve bâ’nın fethiyle عُمَرُ [ʹumer] vezni üzere.