اَلْخَطِيئَةُ [el-ḣaṯî΄et] (فَعِيلَةٌ [faʹîlet] vezninde) Zenb ve günâha denir, ʹalâ-kavlin ʹamd ü kasd ile işlenen günâha denir, niteki خَطَأٌ [ḣaṯâ΄] bi-gayri ʹamdin olanına denir. Ve خَطِيئَةٌ [ḣaṯî΄et]in cemʹi خَطَايَا [ḣaṯâyâ] gelir ve خَطَائِئُ [ḣaṯâ΄i΄] gelir feʹâ΄il vezninde. Ve
خَطِيئَةٌ [ḣaṯî΄et] Her nesneden mikdâr-ı kalîle denir; نَبْذٌ يَسِيرٌ [nebž yesîr] maʹnâsına; yukâlu: عَلَى النَّخْلَةِ خَطِيئَةٌ مِنَ الرُّطَبِ أَيْ نَبْذٌ يَسِيٌر مِنْهُ
اَلْخَطِيئَةُ [el-ḣaṯî΄et] (ʹalâ-vezni فَعِيلَة [faʹîlet]) İsm bi-maʹnâ اَلْخِطْء [el-ḣiṯ΄]; وَلَكَ أَنْ تُشَدِّدَ الْيَاءَ لِأَنَّ كُلَّ يَاءٍ سَاكِنَةٍ قَبْلَهَا كَسْرَةٌ أَوْ وَاوٍ سَاكِنَةٍ قَبْلَهَا ضَمَّةٌ وَهُمَا زَائِدَتَانِ لِلْمَدِّ لَا لِلْإِلْحَاقِ وَلَا هُمَا مِنْ نَفْسِ الْكَلِمَةِ فَإِنَّكَ تَقْلِبُ الْهَمْزَةَ بَعْدَ الْوَاوِ وَاوًا وَبَعْدَ الْيَاءِ يَاءً وَتُدْغِمُ فَتَقُولُ فِي مَقْرُوءٍ مَقْرُوٌّ وَفِي خَبِيءٍ خَبِيٌّ بِتَشْدِيدِ الْوَاوِ وَالْيَاءِ وَقَوْلُهُمْ مَا أَخْطَأَهُ فِعْلُ تَعَجُّبٍ مِنْ خَطِئَ لَا مِنْ أَخْطَأَ Ebû ʹUbeyde eyitti: خَطِئَ وَأَخْطَأَ بِمَعْنًى وَاحِدٍ Ve fi’l-meseli: “مَعَ الْخَوَاطِي سَهْمٌ صَائِبٌ” يُضْرَبُ لِلَّذِي يُكْثِرُ الْخَطَأَ وَيَأْتِي الْأَحْيَانَ بِالصَّوَابِ Kâle’l-Umevî: اَلْمُخْطِئُ مَنْ أَرَادَ الصَّوَابَ فَصَارَ إِلَى غَيْرِهِ اَلْخَاطِئُ مَنْ لَا تَعَمَّدَ لِمَا لَا يَنْبَغِي
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı