اَلْخِفُّ [el-ḣiff] ve
اَلْخِفَّةُ [el-ḣiffet] (ḣâ’ların kesriyle ve fethiyle) Bir nesne yeyni olmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَفَّ الشَّيْءُ خِفًّا وَخِفَّةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي ضِدُّ ثَقُلَ وَيُقَالُ تَخَوُّفًا وَهَذَا مِنْ غَيْرِ لَفْظِهِ وَمَوْضِعُ ذِكْرِهِ فِي فَصْلِ ḣخ،و،فḢ İşbu تَخَوُّفٌ ki “خ،ف،ف” bâbından gayr-i kıyâs üzere vârid olmuştur, yeyni olmak maʹnâsınadır; zâhirine nazaran mevziʹ-i zikri “خ،و،ف” mâddesidir. Ve
خِفٌّ [ḣiff] Ve
خِفَّةٌ [ḣiffet] Dişi hayvân erkeğine râm olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: خَفَّتِ الْأُتُنُ لِعَيْرِهَا إِذَا أَطَاعَتْهُ Ve
خَفٌّ [ḣaff] (ḣâ’nın fethiyle) Dişi sırtlan ürümek maʹnâsınadır; yukâlu: خَفَّتِ الضَّبُعُ خَفًّا إِذَا صَاحَتْ Ve
خِفَّةٌ [ḣiffet] ve
خُفُوفٌ [ḣufûf] ʹAcele ve sürʹatle göçmek maʹnâsınadır; yukâlu: خَفَّ الْقَوْمُ إِذَا ارْتَحَلُوا مُسْرِعِينَ
اَلْخِفَّةُ [el-ḣiffet] (ḣâ’nın kesriyle) Yeyni olmak; yukâlu: خَفَّ الشَّيْءُ يَخِفُّ خِفَّةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا صَارَ خَفِيفًا Ve zahmet az olmak maʹnâsına da gelir. Ve hizmette çâbük olmak maʹnâsına da gelir; yukâlu: خَفَّتْ زَحْمَتُهُمْ وَخَفَّ لَهُ فِي الْخِدْمَةِ يَخِفُّ خِفَّةً
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı