اَلْمَقْتُ [el-maḵt] (mîm’in fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) ve
اَلْمَقَاتَةُ [el-maḵâtet] (mîm’in fethiyle) Bir kimseden bir emr-i kabîh görmekle ona bugz eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَقَتَهُ مَقْتًا وَمَقَاتَةً مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَبْغَضَهُ Ve
نِكَاحُ الْمَقْتِ [niḵâḩu’l-maḵt] Ki Câhiliyye nikâhındandır, bir kişi pederinin hatununu nikâh eylemekten ʹibârettir ve o kişiye, ʹalâ-kavlin ondan hâsıl olana مَقْتِيٌّ [maḵtiyy] denir, yâ-yı nisbetle. Kâlallâhu taʹâlâ: ﴿وَ لاَ تَنْكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُمْ مِنَ النِّسَاءِ إِلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلاً﴾ Bugz maʹnâsından me΄hûzdur. Ve ʹArablar taʹaccüb bünyesiyle فُلاَنٌ مَا أَمْقَتَهُ عِنْدِي derler, o kimsenin memkût ve mebgûz olduğunu ihbâr makâmında ki “Filân benim yanımda ʹaceb mebgûzdur demek olur ve مَا أَمْقَتَنِي لَهُ derler, “Filân kimse bana ʹaceb mâkit ve mübgız oldu” demek makâmında.
اَلْمَقْتُ [el-maḵt] (mîm’in fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Bugz etmek; yukâlu: مَقَتَهُ مَقْتًا إِذَا أَبْغَضَهُ Ve
نِكَاحُ الْمَقْتِ [nikâḩu’l-maḵt] Zamân-ı câhiliyyette olurdu ki o bir kimse babasının ʹavretin almaktır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı