Kamus-ı Muhit - الإشارة maddesi

اَلْإِشَارَةُ [el-işâret] (hemzenin kesriyle) Zikr olunan شَوْرٌ [şevr] ve شِوَارٌ [şivâr] ile iki maʹnâda dahi mürâdiftir; yukâlu: أَشَارَ وَأشَارَ الدَّابَّةَ بِمَعْنَى شَارَ Ve bir nesneyi bir adama taʹyîn vechiyle göstermek maʹnâsınadır; yukâlu: أَشَارَ إِلَيْهِ إِذَا أَوْمَأَ Ve işâret, el ile ve göz ile ve kaş ile olur; yukâlu: أَشَارَ إِلَيْهِ بِيَدِهِ وَبِعَيْنِهِ وَبِحَاجِبِهِ Ve عَلَى ile sılalansa emr maʹnâsına olur. Burada emrden murâd hükm tarîkiyle olan emr olmayıp belki meselâ bir husûs için bir adam bir adam ile müşâvere edip ʹacabâ onu işleyeyim mi yoksa işlemeyeyim mi dedikte o adam işle yâhûd işleme demekten ʹibârettir ki re΄y ve irşâd mefhûmudur; yukâlu: أَشَارَ عَلَيْهِ بِكَذَا إِذَا أَمَرَهُ Ve bunlar zikr olunan istihrâc-ı ʹasel maʹnâsından me΄hûzdur, âmir gûyâ ki istihrâc-ı fiʹl-i me΄mûr eder yâhûd me΄mûr âmirin re΄yini istihrâs eder. Ve âteş kaldırmak maʹnâsınadır ki murâd mizyâf olan bedevîler gece vaktinde kezâlik şeb-hûn makûlesine dûçâr olanlar etrâf-ı kabâ΄ile işʹâr için refʹ-i nâr eylemeleridir; yukâlu: أَشَارَ النَّارَ وَبِالنَّارِ وَيُقَالُ أَشْوَرَ بِهَا عَلَى الْأَصْلِ إِذَا رَفَعَهَا Ve

إِشَارَةٌ [işâret] Bal sağan adama yardım eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: أَشِرْنِي عَسَلاً أَيْ أَعِنِّي عَلَى جَنْيِهِ

Vankulu Lugatı - الإشارة maddesi

اَلْإِشَارَةُ [el-işâret] (hemzenin kesriyle) Bir nesneyi taʹyîn tarîkiyle göstermek; yukâlu: أَشَارَ إِلَيْهِ بِالْيَدِ أَيْ أَوْمَىVe عَلَى kelimesiyle istiʹmâl olunsa re΄y murâd olur; yukâlu: أَشَارَ عَلَيْهِ