Kamus-ı Muhit - الأشكل maddesi

اَلْأَشْكَلُ [el-eşkel] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Karışık kırmızılı ve aklı olan nesneye denir yâhûd kızılsı ve bulanıklı ak olan şey΄e denir; yukâlu: شَيْءٌ أَشْكَلُ إِذَا كَانَ فِيهِ حُمْرَةٌ وَبَيَاضٌ مُخْتَلِطٌ أَوْ مَا فِيهِ بَيَاضٌ يَضْرِبُ إِلَى الْحُمْرَةِ وَالْكُدْرَةِ Ve سِدْرٌ [sidr] ağacının cebelî nevʹine denir, müfredi أَشْكَلَةٌ [eşkelet]tir. Ve kızılsı kara deveye denir; yukâlu: بَعِيرٌ أَشْكَلُ إِذَا اخْتَلَطَ سَوَادُهُ حُمْرَةً Ve gözünün beyâzında kırmızılık olan adama denir ki kırmızısı ela olur, niteki eşhel sarısı ela olur; ve fi’l-hadîsi: “كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَشْكَلَ الْعَيْنِ” أَيْ فِي بَيَاضِهَا شَيْءٌ مِنْ حُمْرَةٍ وَهُوَ مَحْمُودٌ مَحْبُوبٌ Fe-niʹme mâ-kâle fî hilyetihi ʹaleyhi’s-selâm: Mest-i ʹışk olmağın o çeşm-i humâr// Humrete mâ΄il idi bir mikdâr” Ve kîle طَوِيلَ شَقِّ الْعَيْنِ Yaʹnî gözlerinin şakkı muʹtedil tavîl idi ki ona bademî göz taʹbîr olunur, mehâsindendir. Şârih kavl-i sâniyi taglît eylemiştir, vâkıʹâ vazʹ-ı mâddeye muhâliftir. Ve

أَشْكَلُ [eşkel] Kanla karışık suya denir. Ve mutlakan levninin sevâdı humrete mâ΄il koç koyuna ve sâ΄ir hayvâna denir. Ve bir nesneye pek benzeyen şey΄e denir; yukâlu: هَذَا أَشْكَلُ بِهِ أَيْ أَشْبَهُ

Vankulu Lugatı - الأشكل maddesi

اَلْأَشْكَلُ [el-eşkel] (hemzenin ve kâf’ın fethiyle) Müşâbih olan nesne; yukâlu: هَذَا أَشْكَلُ بِكَذَا أَيْ أَشْبَهُ Ve

أَشْكَلُ [eşkel] Böğrü ak olan koyuna dahi derler.