اَلْإِصْبَعُ [el-iṡbaʹ] (hemzenin harekât-ı selâsı ve her harekesinde bâ’nın harekât-ı selâsıyla lügattır ki dokuz lügat olur) ve
اَلْأُصْبُوعُ [el-uṡbûʹ] (أُسْبُوعٌ [usbûʹ] vezninde ki onuncu lügattır) Elde ve ayakta olan parmağa denir. Bunların mecmûʹu Kurâʹ el-Luġavî rivâyetidir. Ve bu mü΄ennestir, baʹzen müzekker olur, cemʹi أَصَابِعُ [eṡâbiʹ] ve أُصْبُوعٌ [uṡbûʹ]un أَصَابِيعُ [eṡâbîʹ]dir.
اَلْإِصْبَعُ [el-iṡbaʹ] (hemzenin kesri ve bâ’nın fethiyle) Parmak, engüşt maʹnâsına; tezkîri ve te΄nîsi câ΄izdir. Ve bunda bir niçe lügat vardır: biri إِصْبَعٌ [iṡbaʹ] ve biri أُصْبَعٌ [uṡbaʹ] hemzenin kesri ve zammıyla ve bâ’nın ikisinde dahi fethiyle ve bâ’nın hareketin hemzenin zammesine tâbiʹ kılıp أُصْبُعٌ [uṡbuʹ] demek dahi câ΄izdir ve kesreyi kesreye tâbiʹ kılıp إِصْبِعٌ [iṡbiʹ] demek dahi câ΄izdir. Ve bunda beşinci lügat vardır ki o أَصْبِعٌ [aṡbiʹ]dir hemzenin fethi ve bâ’nın kesriyle. Ve
إِصْبَعٌ [iṡbaʹ] Eser-i hasene dahi derler; yukâlu li’r-râʹî: عَلَى مَاشِيَتِهِ إِصْبَعٌ أَيْ أَثَرٌ حَسَنٌ مِنْ جَوْدَةِ الرِّعْيِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı