اَلْأَفْرُ [el-efr] (hemzenin fethi ve fâ’nın sükûnuyla) ve
اَلْأُفُورُ [el-ufûr] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Seğirtmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَفَرَ الرَّجُلُ أَفْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا عَدَا Ve âhû gibi cünbüş ve neşâtından sıçrayıp kalkımak maʹnâsınadır; yukâlu: أَفَرَ الشَّاطِرُ إِذَا وَثَبَ Ve bir nesne şiddetle kaynamak maʹnâsınadır; yukâlu: أَفَرَ الْحَرُّ وَالْقِدْرُ إِذَا اشْتَدَّ غَلَيَانُهُمَا Ve deve kısmı zebûn ve bî-tâb olduktan sonra semirip neşât-mend olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَفَرَ الْبَعِيرُ إِذَا نَشِطَ وَسَمِنَ بَعْدَ الْجَهْدِ Ve hizmette cüst ve çabuk olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَفَرَ الْغُلاَمُ إِذَا خَفَّ فِي الْخِدْمَةِ Ve tard eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَفَرَ إِذَا طَرَدَ Şârih der ki gerçi cümle nüshalarda طَرَدَ ʹunvânıyla müfesserdir, lâkin tahrîftir, savâb olan بَطَرَ ʹibâretiyle olmaktır, niteki ümmehât-ı sâ΄irede bu resme mersûmdur.
اَلْأُفُورُ [el-ufûr] (zammeteynle) Ziyâde seğirtmek; yukâlu: أَفَرَ يَأْفِرُ أُفُورًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَدَّ الْإِحْضَارَ Ve إِحْضَارٌ [iḩḋâr] ḩâ-i mühmele ve ḋâd-ı muʹceme ile katı seğirtmek. Ve
أُفُورٌ [ufûr] Hizmette çâbük olmağa dahi derler; yukâlu: أَفَرَ الرَّجُلُ إِذَا خَفَّ فِي الْخِدْمَةِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı