Kamus-ı Muhit - الإقرار maddesi

اَلْإِقْرَارُ [el-iḵrâr] (hemzenin kesriyle) Soğuk geçirmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَقَرَّهُ اللهُ تَعَالَى أَيْ أَصَابَهُ بِالْقُرِّ وَهُوَ مَقْرُورٌ وَلاَ تَقُلْ قَرَّهُ Yaʹnî bu maʹnâda sülâsîden gelmeyip belki ifʹâlden gelir ve ism-i mefʹûlünde gayr-i kıyâs üzere مَقْرُورٌ [maḵrûr] denir, مُقَرٌّ [muḵarr] denmez. Ve

إِقْرَارٌ [iḵrâr] Soğuğa girmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَقَرَّ الرَّجُلُ إِذَا دَخَلَ فِي الْقُرِّ Ve bir yerde sâbit ve pâyidâr kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَقَرَّهُ فِي الْمَكَانِ وَأَقَرَّهُ عَلَيْهِ إِذَا أَثْبَتَهُ وَسَكَّنَهُ Ve bir nesneyi soğutmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَقَرَّ اللهُ عَيْنَهُ وَبِعَيْنِهِ أَيْ أَبْرَدَهُ [Ve] إِبْرَادُ الْعَيْنِ [ibrâdu’l-ʹayn] kalbi mesrûr eylemekten kinâyedir, zîrâ sürûr sebebiyle gözden akan yaş bârid ve hüzn sebebiyle akan yaş hârr olmakla أَبْرَدَ اللهُ عَيْنَهُ kavli, “Hudâ onu mesrûr eylesin” ve أَسْخَنَ اللهُ عَيْنَهُ “Mahzûn eylesin” demekten kinâyedir. Ve

إِقْرَارٌ [iḵrâr] Bir hakkı iʹtirâf eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَقَرَّ بِحَقِّهِ إِذَا أَذْعَنَ وَاعْتَرَفَ Ve bir nesneyi yerinde yerleştirmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَقَرَّهُ فِي مَكَانِهِ إِذَا ثَبَّتَهُ Ve hayvânın gebeliği sâbit olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَقَرَّتِ النَّاقَةُ إِذَا ثَبَتَ حَمْلُهَا

Vankulu Lugatı - الإقرار maddesi

اَلْإِقْرَارُ [el-iḵrâr] (hemzenin kesriyle) Ber-karâr kılmak; yukâlu: أَقَرَّ اللهُ عَيْنَهُ أَيْ أَعْطَاهُ حَتَّى تَقَرَّ فَلَا تَطْمَحَ إِلَى مَنْ هُوَ فَوْقَهُve yukâlu:حَتَّى تَبْرُدَ وَلَا تَسْخُنَ فَلِلسُّرُورِ دَمْعَةٌ بَارِدَةٌ وَلِلْحُزْنِ دَمْعَةٌ حَارَّةٌ Yaʹnî hâlet-i sürûrda göz yaşı bürûdetle ve hâlet-i hüsnde harâretle gelir. Ve

إِقْرَارٌ [iḵrâr] İʹtirâf maʹnâsına da gelir; yukâlu: أَقَرَّ بِالْحَقِّ إِذَا اعْتَرَفَ بِهِ Ve

إِقْرَارٌ [iḵrâr] Nâkanın hamli zâhir olmağa da derler; yukâlu: أَقَرَّتِ النَّاقَةُ إِذَا ثَبَتَ حَمْلُهَا Ve

إِقْرَارٌ [iḵrâr] Soğutmak maʹnâsına da gelir; yukâlu: أَقَرَّ اللهُ فَهُوَ مَقْرُورٌ عَلَى غَيْرِ قِيَاسٍ Yaʹnî إِقْرَارٌ [iḵrâr]dan sıfat مَقْرُورٌ [maḵrûr] gelmek kıyâsa muhâlîftir, gûyâ ki قَرٌّ [ḵarr]dan binâ olunmuştur.