اَلْأَفْكَلُ [el-efkel] (أَحْمَدُ [aḩmed] vezninde) Titremeğe denir, lerziş maʹnâsına; tekûlu: أَخَذَنِي مِنَ الْبَرْدِ الْأَفْكَلُ أَيِ الرِّعْدَةُ فَهُوَ مَفْكُولٌ Şârih der ki bundan fiʹl binâ olunmaz ve hemzesi zâ΄iddir, lâkin mü΄ellifin وَهُوَ مَفْكُولٌ kavli “ف،ك،ل” mâddesinin tasarrufunu müşʹirdir, pes أَفْكَلُ [efkel] فَكْلٌ [fekl]den ism olmuş olur. Esâs’ta dahi مَفْكُولٌ ʹunvânı mesbûttur. İntehâ. Ve
أَفْكَلُ [efkel] Arı kuşuna denir, شِقِرَّاقٌ [şiḵirrâḵ] maʹnâsına. Ve cemâʹat ve gürûh maʹnâsınadır; ve minhu yukâlu: جَاؤُوا بِأَفْكَلِهِمْ أَيْ بِجَمَاعَتِهِمْ Ve
أَفْكَلُ [Efkel] Nezâl b. ʹAmr el-Murâdî feresinin ismidir. Ve Evd kabîlesinden Efveh nâm şâʹirin lakabıdır. Ve bir batn pederinin ismidir, evlâdına أَفَاكِلُ [Efâkil] ıtlâk ederler.
اَلْأَفْكَلُ [el-efkel] (hemzenin vekâf’ın fethiyle) Titremek ve bundan fiʹl binâ olunmaz; yukâlu: أَخَذَهُ أَفْكَلٌ إِذَا ارْتَعَدَ مِنْ بَرْدٍ أَوْ خَوْفٍ Ve bu hâlet-i tenkîrde munsarıf olur. Ve eger bununla bir recül tesmiye olunsa lâ-yansarıf olur vezn-i fiʹlden ve taʹrîften ötürü.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı