اَلْإِهْرَاعُ [el-ihrâʹ] (hemzenin kesriyle) Sendereyerek ıztırâbla tîz tîz yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: أَقْبَلَ الشَّيْخُ يُهْرَعُ عَلَى الْمَجْهُولِ إِذَا أَقْبَلَ يُسْرِعُ مُضْطَرِبًا Yaʹnî gûyâ ki ensesinden biri şiddetle sevk eder olmakla sendereyerek sürʹatle geldi; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَجَاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ﴾ أَيْ يُسْتَحَثُّونَ إِلَيْهِ كَأَنَّهُ يَحُثُّ بَعْضُهُمْ بَعْضًا Ve
إِهْرَاعٌ [ihrâʹ] Titretmek maʹnâsınadır; yukâlu: أُهْرِعَ الرَّجُلُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ إِذَا كَانَ يُرْعَدُ مِنْ غَضَبٍ أَوْ ضَعْفٍ أَوْ خَوْفٍ Ve sürʹatle gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَهْرَعَ الرَّجُلُ إِذَا أَسْرَعَ Ve mızrağı yukarı dikerek geçip gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَهْرَعَ الْقَوْمُ رِمَاحَهُمْ إِذَا أَشْرَعُوهَا ثُمَّ مَضَوْا بِهَا
اَلْإِهْرَاعُ [el-ihrâʹ] (hemzenin kesriyle) Sürʹat etmek. Ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَجَاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ﴾ (هود 78) فَأَبُو عُبَيْدَةَ قَالَ أَيْ يُسْتَحَثُّونَ إِلَيْهِ كَأَنَّهُ يَحُثُّ بَعْضُهُمْ بَعْضًا Ve
إِهْرَاعٌ [ihrâʹ] Titremeğe dahi derler; yukâlu: أُهْرِعَ الرَّجُلُ عَلَى مَا لَمْ يُسَمَّ فَاعِلُهُ فَهُوَ مُهْرَعٌ إِذَا كَانَ يُرْعَدُ مِنْ غَضَبٍ أَوْ حُمًّى أَوْ فَزَعٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı