Kamus-ı Muhit - التسويم maddesi

اَلتَّسْوِيمُ [et-tesvîm] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bu dahi bir adama renc ve mihnetli bir iş teklîf eylemek yâhûd mihnetli bir işe giriftâr kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: سَوَّمَهُ الْأَمْرَ إِذَا كَلَّفَهُ إِيَّاهُ أَوْ أَوْلَاهُ إِيَّاهُ Ve ata nişân için damga basmak maʹnâsınadır; yukâlu: سَوَّمَ الْفَرَسَ إِذَا جَعَلَ عَلَيْهِ سِيمَةً أَيْ عَلَامَةً Ve bir adamı her ne işlerse işlesin diye kendi başına ve kendi hâline komak maʹnâsınadır; yukâlu: سَوَّمَ فُلَانًا إِذَا خَلَّاهُ وَسَوَّمَهُ لِمَا يُرِيدُهُ Ve bir adamı bir kimse kendi mâlına hâkim edip her vechile tasarrufunu ona tapşırmak maʹnâsınadır, çiftlik kethudâsı gibi; yukâlu: سَوَّمَهُ فِي مَالِهِ إِذَا حَكَّمَهُ Ve davarı kendi başına müseyyeb otlağa salıvermek maʹnâsınadır; yukâlu: سَوَّمَ الْخَيْلَ إِذَا أَرْسَلَهَا Ve bir kavmi şeb-hûn eylemekle ahvâllerini tebâh ve berbâd eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: سَوَّمَ عَلَى الْقَوْمِ إِذَا أَغَارَ فَعَاثَ فِيهِمْ

Vankulu Lugatı - التسويم maddesi

اَلتَّسْوِيمُ [et-tesvîm] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Bir kimseyi mâl üzerine hâkim kılmak; tekûlu: سَوَّمْتُ فُلَانًا فِي مَالِي إِذَا حَكَّمْتَهُ فِي مَالِكَ Ve bu Ebû ʹUbeyde rivâyetidir. Ve

تَسْوِيمٌ [tesvîm] Bir kimseyi dilediği nesne ile terk etmek; tekûlu: سَوَّمْتُ الرَّجُلَ إِذَا خَلَّيْتَهُ وَسَوَّمَهُ أَيْ وَمَا يُرِيدُ Ve

تَسْوِيمٌ [tesvîm] Bir kavmi gâret etmeğe dahi derler; tekûlu: سَوَّمْتُ عَلَى الْقَوْمِ إِذَا أَغَرْتَ عَلَيْهِمْ فَعِثْتَ فِيهِمْ Ve عَيْثٌ [ʹayšamp;] ʹayn-ı mühmele ve šamp;â΄-i müsellese ile fâsid kılmaktır.