اَلْمُشَامَّةُ [el-muşâmmet] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) ve
اَلتَّشَامُّ [et-teşâmm] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Koklaşmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَامَّا وَتَشَامَّا إِذَا شَمَّ أَحَدُهُمَا الْآخَرَ Ve
مُشَامَّةٌ [muşâmmet] Bir adama pek sıkı yakın olup serâ΄ir ve ahvâline nazar ve ıttılâʹ eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; tekûlu: شَامِمْهُ عَلَى الْأَمْرِ أَيِ انْظُرْ مَا عِنْدَهُ وَقَارِبْهُ وَادْنُ مِنْهُ
اَلتَّشَامُّ [et-teşâmm] (tâ’nın fethiyle) Kezâlik bâb-ı تَفَاعُلٌ [tefâʹul]dendir, شَمٌّ [şemm]den. Ve
مُشَامَّةٌ [muşâmmet] ʹAdûya karîb olmağa dahi derler, iki leşker birbirin görmek mahallinde; tekûlu: شَامَمْتُ الرَّجُلَ إِذَا قَارَبْتَهُ وَدَنَوْتَ مِنْهُ Ve
مُشَامَّةٌ [muşâmmet] Bir kimsenin zamîrinde olanı bilmeğe mukayyed olmak; yukâlu: شَامِمْ فُلَانًا أَيِ انْظُرْ مَا عِنْدَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı