اَلتَّعَيُّنُ [et-teʹayyun] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bir nesneye göz değirmek için dike dike nazar eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَعَيَّنَ الْإِبِلَ إِذَا اسْتَشْرَفَهَا لِيَعِينَهَا Şârih der ki mü΄ellif bu maʹnâ-yı tekrâr eylemiştir; zîrâ hitâm-ı mâddede تَعَيَّنَ الرَّجُلُ إِذَا تَشَوَّهَ وَتَأَنَّى لِيُصِيبَ شَيْئًا بِعَيْنِهِ ʹibâretiyle de zikr eylemiştir ki bir nesneye göz değirmek için tahassüden bed-nazar eylemek maʹnâsınadır. Ve baʹzı nüshada تَشَوَّسَ وَتَأَنَّى ʹunvânıyla mersûmdur ki göz değirmek için dikkat ve te΄ennî ile göz kuyruğuyla bakıştırmak demek olur. Ve bir kimseyi yâhûd bir nesneyi yakîn ve tahkîk vechiyle görmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَعَيَّنَ فُلَانًا إِذَا رَآهُ يَقِينًا Ve bir kimseye bir nesne bi-ʹaynihi lâzım olmak maʹnâsınadır ki ona müteʹayyen olmak taʹbîr olunur; yukâlu: تَعَيَّنَ عَلَيْهِ الشَّيْءُ إِذَا لَزِمَهُ بِعَيْنِهِ
اَلتَّعَيُّنُ [et-teʹayyun] (fethateynle ve yâ’nın zammı ve teşdîdiyle) Deri zikr olunan dâ΄ireli olmak; yukâlu: تَعَيَّنَ الْجِلْدُ Ve
تَعَيُّنٌ [teʹayyun] Bir nesneye yaramaz nazar etmeğe dahi derler; tekûlu: تَعَيَّنَ الرَّجُلُ الْمَالَ إِذَا أَصَابَهُ بِعَيْنٍ Ve
تَعَيُّنٌ [teʹayyun] Bir nesne bi-ʹaynihi lâzım olmağa dahi derler; tekûlu: تَعَيَّنَ عَلَيْهِ الشَّيْءُ إِذَا لَزِمَهُ بِعَيْنِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı