اَلْإِعَاهَةُ [el-iʹâhet] (إِقَامَةٌ [iḵâmet] vezninde) ve
اَلتَّعْوِيهُ [et-taʹvîh] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bir adamın mevâşîsine yâhûd mezrûʹuna âfet uğramak maʹnâsınadır; yukâlu: أَعَاهَ الْقَوْمُ وَعَوَّهُوا إِذَا أَصَابَتْ مَاشِيَتَهُمْ أَوْ زَرْعَهُمُ الْعَاهَةُ Ve
تَعْوِيهٌ [taʹvîh] Yolcu gece âhirinde konmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَوَّهُوا إِذَا عَرَّسُوا Ve bir yerde muhtebes olup kalmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَوَّهَ فُلَانٌ إِذَا احْتَبَسَ فِي مَكَانٍ Ve merkeb sıpasını عَوْه عَوْه diye çağırmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَوَّهَ الْجَحْشَ إِذَا دَعَاهُ بِقَوْلِهِ عَوْه عَوْه
اَلتَّعْوِيهُ [et-taʹvîh] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Gecenin âhirinde konmak, تَعْرِيسٌ [taʹrîs] maʹnâsına. Ve
تَعْوِيهٌ [taʹvîh] Bir mekânda muhtebes olmağa dahi derler; yukâlu: عَوَّهَ فِي مَكَانِ كَذَا إِذَا احْتَبَسَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı