Kamus-ı Muhit - الفراشة maddesi

اَلْفَرَاشَةُ [el-ferâşet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) Kelebek taʹbîr olunan perendeye denir ki geceler kendisini şuʹle-i şemʹa îkâʹ eder, Fârisîde pervâne denir. Baʹde’l-îkâʹ kanatlarını yayıp مُفْتَرِشٌ [mufteriş] olduğu için ıtlâk olundu. Cemʹ-i cinsi فَرَاشٌ [ferâş]tır. Ve فَرَاشَةُ الْقُفْلِ [ferâşetu’l-ḵufl] kilîd perine ıtlâk olunur, damak taʹbîr olunur; yukâlu: إِنْكَسَرَتْ فَرَاشَةُ الْقُفْلِ وَهِيَ مَا يَنْشَبُ فِيهِ يَعْنِي أَسْنَانُهُ Ve her yufkaca kemiğe فَرَاشَةٌ [ferâşet] ıtlâk olunur. Ve azca suya ıtlâk olunur ki yerinde mefrûş hey΄etinde olur; yukâlu: مَا بَقِيَ فِي الْحَوْضِ إِلاَّ فَرَاشَةٌ أَيِ الْقَلِيلُ مِنَ الْمَاءِ Ve hafîf ve sebük-meşreb adama ıtlâk olunur, kelebek dedikleri cânver-i mezkûra teşbîhen; yukâlu: مَا هُوَ إِلاَّ فَرَاشَةٌ أَيْ خَفِيفٌ Ve

فَرَاشَةُ [Ferâşet] Baġdâd ile Ḩille meyânında bir karye adıdır. Ve bâdiyede bir mevziʹ adıdır. Ve bir recülün ʹalemidir.

Vankulu Lugatı - الفراشة maddesi

اَلْفَرَاشَةُ [el-ferâşet] (fâ’nın fethi ve râ’ın tahfîfiyle) Kilîd perisidir; yukâlu: أَقْفَلَ فَأَفْرَشَ Ve

فَرَاشَةٌ [ferâşet] Her yufka olan kemiğe de derler. Ve

فَرَاشُ الرَّأْسِ [ferâşu’r-re΄s] Kâse-i ser içinde olan yufka kemikler. Ve

فَرَاشَةٌ [ferâşet] Kezâlik pervâneye derler ki gece ile uçup kendiyi âteş-i şemʹe yakar; ve fi’l-meseli: “أَطْيَشُ مِنْ فَرَاشَةٍ” Ve طَيْشٌ [ṯayş] hiffete ve olur olmaz yere uğramağa derler.