اَلصَّحْنُ [eṡ-ṡaḩn] (ṡâd’ın fethi ve ḩâ΄-i mühmelenin sükûnuyla) Bir kavmin mâ-beynin ıslâh etmek; tekûlu: صَحَنْتُ بَيْنَ الْقَوْمِ إِذَا أَصْلَحْتَ Ve vurmak maʹnâsına dahi gelir; tekûlu: صَحَنْتُهُ صَحَنَاتٍ إِذَا ضَرَبْتَهُ ضَرَبَاتٍ Ve
صَحْنُ الدَّارِ [ṡaḩnu’d-dâr] Evin ortasına dahi derler, وَسَطُ الدَّارِ maʹnâsına. Ve
صَحْنٌ [ṡaḩn] Büyük kâseye dahi derler. Ve
صَحْنٌ [ṡaḩn] Zikr olunan kâse ile bir nesne vermeğe dahi derler; tekûlu: صَحَنْتُهُ إِذَا اَعْطَيْتَهُ شَيْئًا فِيهِ Ve
صَحْنٌ [ṡaḩn] Dahi şol leğençe misâlinde olan nesneye derler ki sâzende olanlar onun ikisini birbirine vurmakla çalarlar, sinc maʹnâsına. Ve Cevherî’nin taʹbîrinden fehm olunan budur ki صَحْنٌ [ṡaḩn] zikr olunan nesnelerin birine ıtlâk oluna. Ve sâhib-i Ḵâmûs’un taʹbîrinden fehm olunan budur ki mecmûʹuna ıtlâk oluna münâsib olan evvelkidir, nitekim Cevherî’nin îrâd ettiği şiʹr delâlet eder, nazar oluna. Neʹam زَوْجٌ [zevc] gibi olmak dahi muhtemeldir; yukâlu: هُمَا زَوْجَانِ وَهُمَا زَوْجٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı