muḩnek ~ مُحْنَكٌ

Kamus-ı Muhit - محنك maddesi

اَلْمَحْنُوكُ [el-maḩnûk] ve

اَلْمُحَنَّكُ [el-muḩannek] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) Ağızda hurmâ makûlesini ezip damağına sürdükleri çocuğa denir. Ve

مُحَنَّكٌ [muḩannek] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) ve

مُحْنَكٌ [muḩnek] (مُكْرَمٌ [mukrem] vezninde) ve

مُحْتَنِكٌ [muḩtenik] (ism-i fâʹil bünyesiyle) ve

حَنِيكٌ [ḩanîk] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Kesret-i tecârib-i ahvâl-i zamân sebebiyle rüşd ve re΄yi metîn ve üstüvâr olan adama denir, حُنُكٌ [ḩunuk] dahi denir ki zikr olundu; yukâlu: رَجُلٌ مُحَنَّكٌ وَمُحْنَكٌ وَمُحْتَنِكٌ وَحَنِيكٌ وَحُنُكٌ أَيْ مُحْكَمُ الرَّأْيِ بِالتَّجَارِبِ

Vankulu Lugatı - محنك maddesi

اَلْمُحَنَّكُ [el-muḩannek] (mîm’in zammı ve nûn’un fethi ve teşdîdiyle) Zikr olunan tıfl. Ve

مُحَنَّكٌ [muḩannek] Şol kimseye derler ki onu umûr tecribe kılmış ola.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı