اَلْإِسْتِمَازَةُ [el-istimâzet] Bu dahi إِمْتِيَازٌ [imtiyâz] maʹnâsınadır; yukâlu: مَيَّزَهُ فَاسْمَتَازَ Ve alarga olmak maʹnâsınadır; yukâlu: اِسْتَمَازَ الرَّجُلُ إِذَا تَنَحَّى وَقَوْلُ الْقَاتِلِ لِلْمَقْتُولِ مَازِ رَأْسَكَ وَقَدْ يَقُولُ مَازِ وَيَسْكُتُ مَعْنَاهُ مُدَّ عُنُقَكَ قَالَ الْأَزْهَرِيُّ لاَ أَدْرِي مَا هُوَ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ بِمَعْنَى مَايِزٍ فَأَخَّرَ الْيَاءَ فَقَالَ مَازِي وَحَذَفَ الْيَاءَ لِلْأَمْرِ وَقَالَ ابْنُ الْأَعْرَابِيِّ أَصْلُهُ أَنَّ رَجُلاً أَرَادَ قَتْلِ رَجُلٍ اسْمُهُ مَازِنٌ فَقَالَ مَازِ رَأْسَكَ وَالسَّيْفَ تَرْخِيمُ مَازِنٍ فَصَارَ مُسْتَعْمَلاً وَتَكَلَّمَتْ بِهِ الْفُصَحَاءُ
اَلْإِنْمِيَازُ [el-inmiyâz] (hemzenin ve mîm’in kesriyle) ve
اَلْإِمْتِيَازُ [el-imtiyâz] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) ve
اَلتَّمَيُّزُ [et-temeyyuz] (fethateynle ve bâ’nın zammı ve teşdîdiyle) ve
اَلْإِسْتِمَازَةُ [el-istimâzet] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Bunların cemîʹisi ayrılmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِمْتَازَ الْقَوْمُ إِذَا تَمَيَّزَ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ Ve فُلَانٌ يَكَادُ يَتَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ Yaʹnî “Gazabından munkatıʹ olmağa karîb olur.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı