Kamus-ı Muhit - فود maddesi

اَلْفَوْدُ [el-fevd] (fâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Başın kulaklara karîb ve müşrif olan semtten kılları firâvân olan yere denir. Ve başın bir tarafına denir. İkisine فَوْدَانِ [fevdân] denir. Ve bu ʹalâka ile mutlakan nâhiye maʹnâsına müstaʹmeldir; tekûlu: قَعَدْتُ فِي فَوْدِ الْوَادِي أَيْ نَاحِيَتِهِ Ve yükün bir dengine ıtlâk olunur, عِدْلٌ [ʹidl] maʹnâsına. Ve çuvala denir ki zarf-ı maʹruftur. Ve fevc ve gürûh maʹnâsınadır; yukâlu: جَاءَ فَوْدٌ مِنَ النَّاسِ أَيْ فَوْجٌ Ve

فَوْدٌ [fevd] Masdar olur, katmak ve karıştırmak maʹnâsına yukâlu: فَادَ الزَّعْفَرَانَ بِهِ يَفُودُ فَوْدًا إِذَا خَلَطَهُ بِهِ Ve ölmek maʹnâsınadır; yukâlu: فَادَ فُلاَنٌ إِذَا مَاتَ Niteki bunda فَيْدٌ dahi lügattır, ke-mâ se-yuzkeru. Ve

فَوْدٌ [fevd] Bir adamın mâlı zâ΄il olmak, ʹalâ-kavlin mâlı sâbit olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَادَ الْمَالُ لِفُلاَنٍ إِذَا ذَهَبَ أَوْ ثَبَتَ وَالْإِسْمُ اَلْفَائِدَةُ Niteki yâ΄iyyeden dahi lügattir. Pes فَائِدَةٌ [fâ΄idet] sâbit olan mâla denir ki kavl-i sânîye nâzırdır.

Vankulu Lugatı - فود maddesi

اَلْفَوْدُ [el-fevd] (fâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Başın iki cânibi; yukâlu: بَدَا الشَّيْبُ بِفَوْدَيْهِ İbnu’s-Sikkît eyitti: Kaçan bir kimsenin iki bölük saçı olsa filân kimsenin فَوْدَانِ [fevdân]ı vardır derler. Ve فَوْدَانِ [fevdân] yükün iki dengine dahi derler; وِقْرَانِ [viḵrân] maʹnâsına; yukâlu: [قَعَدَ] بَيْنَ الْفَوْدَيْنِ أَيْ قَعَدَ بَيْنَ الْعِدْلَيْنِ Ve

فَوْدٌ [fevd] Helâka dahi derler; yukâlu: فَادَ يَفُودُ فَوْدًا وَفَادَ يَفِيدُ فَيْدًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي أَيْ مَاتَ