Kamus-ı Muhit - الأدهم maddesi

اَلْأَدْهَمُ [el-edhem] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Kara nesneye denir; yukâlu: شَيْءٌ أَدْهَمُ أَيْ أَسْوَدُ Yağız ata أَدْهَمُ [edhem] ıtlâkı bu cihetledir. Ve yerde olan yeni ayak izine denir. Ve bozulmuş eski ize dahi denmekle zıdd olur. Şârih der ki bozulmuş eski ize أَغْبَرُ [aġber] dahi denir, kezâlik وَطْأَةٌ دَهْمَاءُ وَوَطْأَةٌ غَبْرَاءُ dahi o maʹnâyadır. Mü΄ellifin مِنَ الْآثَارِ kavli iz maʹnâsına olan أَثَرٌ [ešamp;er]in cemʹidir. Ve bâ-yı muvahhade ile مِنَ الْآبَارِ nüshaları galattır. İntehâ. Ve

أَدْهَمُ [edhem] Siyâhı gâlib olan deveye denir ki beyâzı belirsiz olmuş ola; ondan ziyâde siyâh olana جَوْنٌ[cevn] derler; دَهْمَاءُ [dehmâ΄] mü΄ennesidir. Ve

أَدْهَمُ [edhem] Bukağıya ıtlâk olunur;cemʹi أَدَاهِمُ [edâhim]dir; yukâlu: حَمَلَهُ عَلَى الْأَدْهَمِ أَيِ الْقَيْدِ Ve

أَدْهَمُ [Edhem] Hâşim b. Ḩarmele el-Murrî ve ʹAntere b. Şeddâd el-ʹAbsî ve Muʹâviye b. Mirdâs es-Sulemî nâm kimselerin ve Benû Buceyr b. ʹAbbâd’ın feresleri ismidir.

Vankulu Lugatı - الأدهم maddesi

اَلْأَدْهَمُ [el-edhem] (hemzenin ve hâ’nın fethiyle) Şol nesnedir ki kır renkli olup sevâdı beyâzına gâlib ola; yukâlu: فَرَسٌ أَدْهَمُ وَبَقِيرٌ أَدْهَمُ وَنَاقَةٌ دَهْمَاءُ إِذَا اشْتَدَّتْ وَرَقَتُهُ حَتَّى ذَهَبَ الْبَيَاضُ الَّذِي فِيهِ فَإِنْ زَادَ عَلَى ذَلِكَ حَتَّى اشْتَدَّ السَّوَادُ فَهُوَ جَوْنٌ بِفَتْحِ الْجِيمِ Ve

أَدْهَمُ [edhem] Bukağıya dahi derler. Ve sâhib-i Muhežžebأَدْهَمَ [edhem]i “pây-bend-i çûpîn”le tefsîr etmiştir, tomruk maʹnâsına.