el-err ~ اَلْأَرُّ

Kamus-ı Muhit - الأر maddesi

اَلْأَرُّ [el-err] (hemzenin fethi ve râ’nın teşdîdiyle) Davar sürmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَرَّ الدَّابَّةَ أَرًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا سَاقَهَا Ve tard ve tebʹîd eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَرَّ فُلاَنًا إِذَا طَرَدَهُ Ve cimâʹ eylemek maʹnâsınadır, “er gibi err eylemek” letâ΄iftendir; yukâlu: أَرَّهَا إِذَا جَامَعَهَا Ve ishâl sebebiyle yürek sürüp çımkırmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَرَّ السَّلْحَ إِذَا رَمَاهُ وَأَسْقَطَهُ Şârih der ki burada وَسُقُوطُهُ nüshaları muharreftir, savâb olan وَإِسْقَاطُهُ olmaktır. Ve

أَرٌّ [err] Âteş yakmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَرَّ النَّارَ إِذَا أَوْقَدَهَا Ve

أَرٌّ [err] Şol çubuğa denir ki dikenli meşe ağacından koparılıp ve dikenleri izâle ve etrâfı mülâyim olunca kadar yere vurduktan sonra su ile ıslatıp üzerine tuz ekerler ve onu rahimi likâh kabûlünden kalan nâkanın rahimine idhâl ile devâ ederler ve ona إِرَارٌ [irâr] dahi denir hemzenin kesriyle. Ve أَرٌّ [err] kelimesi maʹnâ-yı mezbûrdan masdar olur; yukâlu: أَرَّ النَّاقَةَ أَرًّا إِذَا فَعَلَ بِهَا الْأَرَّ وَالْإِرَارَ

Vankulu Lugatı - الأر maddesi

اَلْأَرُّ [el-err] (hemzenin fethi ve râ’nın teşdîdiyle) Cimâʹ etmek; tekûlu: أَرَّهَا يَؤُرُّهَا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı