اَلْإِذْنُ [el-ižn] (hemzenin kesriyle ve fethateynle) ve
اَلْأَذَانُ [el-ežân] ve
اَلْأَذَانَةُ [el-ežânet] (hemzelerin fethiyle) Bilmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَذِنَ بِالشَّيْءِ إِذْنًا وَأَذَنًا وَأَذَانًا وَأَذَانَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا عَلِمَ بِهِ ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللهِ﴾ أَيْ كُونُوا عَلَى عِلْمٍ ve yukâlu: فَعَلَهُ بِإِذْنِي أَيْ بِعِلْمِي Ve
إِذْنٌ [ižn] ve
أَذِينٌ [ežîn] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bir adama bir nesne zımnında destûr vermek maʹnâsınadır ki izn vermek taʹbîr olunur. Bundan ism إِذْنٌ [ižn]dir, hemze-i meksûre ile destûr ve icâze maʹnâsınadır; yukâlu: أَذِنَ لَهُ فِي الشَّيْءِ إِذْنًا وَأَذِينًا إِذَا أَبَاحَهُ لَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı