el-ircâʹ ~ اَلْإِرْجَاعُ

Kamus-ı Muhit - الإرجاع maddesi

اَلْإِرْجَاعُ [el-ircâʹ] (hemzenin kesriyle) Bu dahi geri döndürmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْجَعَهُ إِذَا صَرَفَهُ Ve bir nesneyi ensesinden almak için elini gerisine sunmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: أَرْجَعَ الرَّجُلُ إِذَا أَهْوَى بِيَدِهِ إِلَى خَلْفِهِ لِيَتَنَاوَلَ شَيْئًا Ve yestehlemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْجَعَ فُلاَنٌ إِذَا رَمَى بِالرَّجِيعِ Ve musîbet hengâmında ﴿إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ﴾ demek maʹnâsına ıtlâk-ı şerʹîdir; yukâlu: أَرْجَعَ الرَّجُلُ فِي الْمُصِيبَةِ إِذَا قَالَ ﴿إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ﴾ Ve beyʹ ve şirâyı fâ΄ideli kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْجَعَ اللهُ بَيْعَتَهُ أَيْ أَرْبَحَهَا Ve davar mehzûl iken tavlanmak maʹnâsınadır ki eti, cânı ʹavdet eder; yukâlu: أَرْجَعَتِ الْإِبِلُ أَيْ هُزِلَتْ ثُمَّ سَمِنَتْ

Vankulu Lugatı - الإرجاع maddesi

اَلْإِرْجَاعُ [el-ircâʹ] (hemzenin kesriyle) Bir kimse ardına eğilip eliyle bir nesne taleb etmek; yukâlu: أَرْجَعَ الرَّجُلُ إِذَا أَهْوَى بِيَدِهِ إِلَى خَلْفِهِ لِتَنَاوُلِ شَيْءٍ Ve

إِرْجَاعٌ [ircâʹ] Beyʹi fâ΄ideli kılmağa dahi derler; yukâlu: أَرْجَعَ اللهُ بَيْعَةَ فُلَانٍ كَمَا يُقَالُ أَرْبَحَ اللهُ بَيْعَتَهُ Ve

إِرْجَاعٌ [ircâʹ] Davar arıklığından sonra semirmeğe dahi derler; yukâlu: أَرْجَعَتِ الْإِبِلُ إِذَا هُزِلَتْ ثُمَّ سَمِنَتْ Ve

إِرْجَاعٌ [ircâʹ] Hužeyl lügati üzere döndürmeğe ve necâset ilkâ etmeğe dahi derler, nitekim mürûr etti.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı