Kamus-ı Muhit - الإعمار maddesi

اَلْإِعْمَارُ [el-iʹmâr] (hemzenin kesriyle) Bir nesneyi bir adama zikr olunan ʹömrü vechile vermek maʹnâsınadır; tekûlu: أَعْمَرْتُهُ إِيَّاهُ أَيْ جَعَلْتُهُ لَهُ عُمُرَهُ أَوْ عُمُرِي Ve bir yeri âbâd eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: أَعْمَرَ اللهُ مَنْزِلَكَ إِذَا جَعَلَهُ آهِلاً Ve bir yeri bir adama maʹmûr ve âbâd ettirmek ve âbâd eder kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَعْمَرَهُ الْمَكَانَ إِذَا جَعَلَهُ يَعْمُرُهُ Ve bir yeri maʹmûr ve âbâdân bulmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَعْمَرَ الْأَرْضَ إِذَا وَجَدَهَا عَامِرَةً Ve bir adamı zengin eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَعْمَرَ عَلَيْهِ إِذَا أَغْنَاهُ Ve bir adama hacda ʹumre getirmek husûsunda iʹânet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَعْمَرَ فُلاَنًا إِذَا أَعَانَهُ عَلَى أَدَاءِ الْعُمْرَةِ Ve kişi menkûhasına ehl ve akribâsı yurdunda gerdek eylemek maʹnâsınadır ki iç güveyiliğe girmek olacaktır; yukâlu: أَعْمَرَ فُلاَنٌ عَلَى إِمْرَأَتِهِ إِذَا بَنَى عَلَيْهَا فِي أَهْلِهَا

Vankulu Lugatı - الإعمار maddesi

اَلْإِعْمَارُ [el-iʹmâr] (hemzenin kesri ve ʹayn’ın sükûnuyla) Bir nesneyi ʹömrü oldukça bir kimseye vermektir,bu şartla ki öldükten sonra yine kendiye ʹavdet ede; yukâlu: أَعْمَرْتُهُ دَارًا أَوْ أَرْضًا أَوْ إِبِلًا إِذَا أَعْطَيْتَهُ إِيَّاهَا وَقُلْتَ هِيَ لَكَ عُمْرِي أَوْ عُمْرَكَ فَإِذَا مِتَّ رَجَعَتْ إِلَيَّ Ve

إِعْمَارٌ [iʹmâr] Bir yeri maʹmûr bulmağa dahi derler; tekûlu: أَعْمَرْتُ الْأَرْضَ إِذَا وَجَدْتَهَا مَعْمُورَةً Ve Ebû Zeyd eyitti: إِعْمَارٌ [iʹmâr] Bârî taʹâlâya nisbet olundukta تَعْمِيرٌ [taʹmîr] maʹnâsına gelir; yukâlu: أَعْمَرَ اللهُ بِكَ مَنْزِلَكَ وَلَا يُقَالُ أَعْمَرَ الرَّجُلُ مَنْزِلَهُ بِالْأَلِفِ