Kamus-ı Muhit - الإعناق maddesi

اَلْإِعْنَاقُ [el-iʹnâḵ] (hemzenin kesriyle) Sürʹat eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَعْنَقَ الْفَرَسُ إِذَا أَسْرَعَ Ve kelbin gerdanına kılâde geçirmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَعْنَقَ الْكَلْبَ إِذَا جَعَلَ فِي عُنُقِهِ قِلَادَةً Ve ekin boylanıp sünbülesi çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَعْنَقَ الزَّرْعُ إِذَا طَالَ وَطَلَعَ سُنْبُلُهُ Ve Ülker yıldızı batmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَعْنَقَتِ الثُّرَيَّا إِذَا غَابَتْ Ve yel toprak savurmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَعْنَقَتِ الرِّيحُ إِذَا أَذْرَتِ التُّرَابَ

Vankulu Lugatı - الإعناق maddesi

اَلْإِعْنَاقُ [el-iʹnâḵ] (hemzenin kesriyle) At seyrinde sürʹat üzere olmak; yukâlu: أَعْنَقَ الْفَرَسُ إِذَا أَسْرَعَ Ve atın boynu uzun olup hûb olmasına dahi derler; yukâlu: أَعْنَقَ الْفَرَسُ إِذَا صَارَ عُنُقُهُ جَيِّدًا Ve fi’l-Ḵâmûs: أَعْنَقَ الزَّرْعُ إِذَا طَالَ وَطَلَعَ سُنْبُلُهُ Ve kelbin boynuna kılâde bağlamağa dahi derler; yukâlu: أَعْنَقْتُ الْكَلْبَ إِذَا جَعَلْتَ فِي عُنُقِهِ الْقِلَادَةَ Ve

إِعْنَاقٌ [iʹnâḵ] İsrâʹ maʹnâsına geldiği Maṡâdır’da musarrahtır. Ve bu makâmda sâhib-i Ṡurâḩإِعْنَاقٌ [iʹnâḵ]ı “gerden-bend kerden” ile tefsîr ettiği nüsah-ı musahhaha-i Ṡiḩâḩ’a muhâliftir, zîrâ nüsah-ıṠiḩâḩ’ta فَرَسٌ merfûʹdur, eger zikr olunan maʹnâ murâd olaydı, mansûb olurdu, نَعَمْ أَعْنَقْتُ الْكَلْبَ dediğinde zikr olunan maʹnâ murâddır, pes mezbûrun tefsîrinde olan ıtlâk sahîh değildir.