تُحِيطُ [ṯuḩîṯu] (tâ’nın zammıyla ki إِحَاطَةٌ [iḩâṯat]tan fiʹl-i müstakbeldir) ve
تِحِيطُ [tiḩîṯ] (tâ’nın kesriyle) ve
تَحُوطُ [teḩûṯu] ve
اَلتَّحُوطُ [et-teḩûṯ] (tâ’nın zammıyla) ve
اَلتَّحِيطُ [et-teḩîṯ] (tâ’nın fethiyle ki bu iki muʹarreftir) ve
يَحِيطُ [yeḩîṯu] (yâ’nın fethiyle) إِحَاطَةٌ [iḩâṯat] ve حَوْطٌ [ḩavṯ]tan mutasarrıf kelimelerdir, pek kaht ve kurak olan seneye ıtlâk olunur ki devâbb ve mevâşî kısmını bi’l-cümle ihâta ve ihlâk eyleye; yukâlu: وَقَعُوا فِي تُحِيطَ وَتِحِيطَ وَفِي تَحُوطَ وَفِي سَنَةِ التُّحُوطِ وَالتَّحِيطِ أَيْ فِي سَنَةٍ مُجْدِبَةٍ تُحِيطُ بِالْأَمْوَالِ وَتُهْلِكُهَا Üç evvelki ve ahîr gayr-i munsarıflardır vezn-i fiʹl ve ʹalemiyyetle ve ikincide tâ’nın kesri itbâʹ içindir. Ve sâ΄irleri ism mecrâsınadırlar.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı