اَلتَّحْكِيمُ [et-taḩkîm] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bir adamı bir mâdde zımnında hakem ittihâz edip muktezâsıyla hükm eylemesini emr ve iltimâs eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَكَّمَهُ فِي الْأَمْرِ إِذَا أَمَرَهُ أَنْ يَحْكُمَ Ve تَحْكِيمُ الْحَرُورِيَّةِ [taḩkîmu’l-ḩarûriyyet] nasb-ı hakem husûsunda İmâm ʹAlî kerremallâhu vechehu üzerine bagy ve hurûc eden Ḣavâric-i tâ΄ife-i Ḩarûriyye’nin “لَا حُكْمَ إِلَّا لِلَّهِ” demelerinden ʹibârettir. Nasb-ı hakem bâbında İmâm hazretlerini tahti΄e ile hurûc eylediler. Ve
تَحْكِيمٌ [taḩkîm] Bir adamı fesâddan menʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَكَّمَ فُلَانًا إِذَا مَنَعَهُ عَنِ الْفَسَادِ Ve bir adamı murâd ve dil-hâhından menʹ ve mahrûm kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَكَّمَهُ إِذَا مَنَعَهُ مِمَّا يُرِيدُ
اَلتَّحْكِيمُ [et-taḩkîm] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Bir kimseyi dilediği nesneden menʹ etmek; tekûlu: حَكَّمْتُ الرَّجُلَ تَحْكِيمًا إِذَا مَنَعْتَهُ مِمَّا أَرَادَ Ve
تَحْكِيمٌ [taḩkîm] Bir nesneyi kendi mâlında hakem kılmağa dahi derler; tekûlu: حَكَّمْتُهُ فِي مَالِي إِذَا جَعَلْتَ إِلَيْهِ الْحَكَمَ فِيهِ فَاحْتَكَمَ عَلَيْكَ فِي ذَلِكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı