اَلرَّهْبَةُ [er-rehbet] (râ’nın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) ve
اَلرُّهْبُ [er-ruhb] (râ’nın zammıyla) ve
اَلرَّهْبُ [er-rehb] (ضَرْبٌ [ḋarb] vezninde) ve
اَلرَّهَبُ [er-reheb] (تَعَبٌ [taʹab] vezninde) ve
اَلرُّهْبَانُ [er-ruhbân] (râ’nın zammıyla) ve
اَلرَّهَبَانُ [er-rehebân] (fetehâtla) Korkmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَهِبَ الرَّجُلُ رَهْبَةً وَرُهْبًا وَرَهْبًا وَرَهَبًا وَرُهْبَانًا وَرَهَبَانًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا خَافَ Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânına göre taharrüz ve ıztırâba makrûn havf eylemeğe mevzûʹdur ki yılmak ve çekinmek taʹbîr olunur.
اَلرَّهْبَةُ [er-rehbet] (râ’nın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Havf etmek; yukâlu: رَهِبَ يَرْهَبُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ أَيْ خَافَ Ve râhiblik maʹnâsına da gelir, ʹalâ-mâ se-yecî΄u.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı