اَلْإِجْلَاءُ [el-iclâ΄] (hemzenin kesriyle) Bu dahi hânümândan dûr ve âvâre olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَجْلَى الْقَوْمُ عَنِ الْمَوْضِعِ إِذَا تَفَرَّقُوا Baʹzılar dedi ki bir kimse havfından nâşî terk-i diyâr ettiyse sülâsî sîgasıyla جَلَا الرَّجُلُ derler ve kıtlıktan ve kuraklıktan nâşî ise أَجْلَى denir. Ve
إِجْلَاءٌ [iclâ΄] Müteʹaddî olur, bir kimseyi hânümânından âvâre kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَجْلَاهُ عَنْ مَوْضِعِهِ إِذَا فَرَّقَهُ Ve sürʹatle yürümek ve seğirtmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَجْلَى يَعْدُو أَيْ أَسْرَعَ Şârihin beyânı üzere bâ-i muvahhade ile بَعُدَ ve أَسْرَعَ nüshaları galattır, lâkin muktezâ-yı mâdde baʹîd olmak maʹnâsı dahi baʹîd değildir.
اَلْإِجْلَاءُ [el-iclâ΄] (hemzenin kesri ve elifin meddiyle) Kezâlik vatanından dûr düşmek. Ve dûr kılmak maʹnâsına dahi gelir; tekûlu: أَجْلَوْا عَنِ الْبَلَدِ وَأَجْلَيْتُهُمْ أَنَا كِلَاهُمَا بِالْأَلِفِ Ve
إِجْلَاءٌ [iclâ΄] Bir nesnenin üzerinden halk dağılmağa dahi derler; yukâlu: أَجْلَوْا عَنِ الْقَتِيلِ إِذَا انْفَرَجُوا لَا غَيْرُ Yaʹnî جَلَوْا عَنِ الْقَتِيلِ demezler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı