اَلْحَبْشُ [el-ḩabş] (حَبْسٌ [ḩabs] vezninde) ve
اَلْحُبَاشَةُ [el-ḩubâşet] (ḩâ’nın zammıyla) ve
اَلتَّحْبِيشُ [et-taḩbîş] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Nesne biriktirmek maʹnâsınadır; tekûlu: حَبَشْتُ لَهُ حَبْشًا وَحُبَاشَةً مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَحَبَّشْتُ تَحْبِيشًا إِذَا جَمَعْتَ لَهُ شَيْئًا
اَلتَّحْبِيشُ [et-taḩbîş] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Cemʹ etmek; yukâlu: حَبَّشَ قَوْمَهُ تَحْبِيشًا إِذَا جَمَعَهُمْ Ve bir kimse için bir nesne kesb etmeğe dahi derler; yukâlu: حَبَّشْتُ لَهُ حُبَاشَةً إِذَا كَسَبْتَ لَهُ شَيْئًا ve حَبَّشْتُ لَهُ dahi derler, sülâsîden. Ve Cevherî maʹnâ-yı evveli ve maʹnâ-yı sânîyi cemʹ ile taʹbîr etmeğin ʹibareti şâ΄ibe-i tekrârdan hâlî değildir, binâ΄en ʹalâ-hâzâ maʹnâ-yı sânîden kesble taʹbîr olundu, nitekim masâdırda تَحْبِيشٌ [taḩbîş] maʹnâsına geldiğine işâret olunmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı