Kamus-ı Muhit - الإرهان maddesi

اَلْإِرْهَانُ [el-irhân] (hemzenin kesriyle) Bu dahi bir nesneyi bir kimse yanına rehn komak maʹnâsınadır; أَرْهَنَهُ الشَّيْءَ إِذَا جَعَلَهُ رَهْنًا عِنْدَهُ Ve zaʹîf ve zebûn kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْهَنَهُ إِذَا أَضْعَفَهُ Ve bir nesnenin pahasını peşîn vermek maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْهَنَهُ إِذَا أَسْلَفَهُ Ve bir metâʹın pahasını artırıp ağır pahaya çıkarmak maʹnâsınadır; yukâlu: أرْهَنَ فِي السِّلْعَةِ إِذَا غَالَى بِهَا Ve dâ΄im kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْهَنَ الطَّعَامَ لَهُمْ كَذَا الشَّرَابَ وَالْمَالَ إِذَا أَدَامَهُ Ve cenâzeyi kabre komak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: أَرْهَنَ الْمَيِّتَ الْقَبْرَ إِذَا ضَمَّنَهُ إِيَّاهُ Ve bir adama rehn komak için bir nesne vermek maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْهَنَ فُلَانًا ثَوْبًا إِذَا دَفَعَهُ إِلَيْهِ لِيَرْهَنَهُ Ve mübâhasede ödül komak maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْهَنَ وُلْدَهُ بِهِ أَيْ أَخْطَرَهُمْ بِهِ خَطَرًا Burada وُلْدٌ [vuld] vâv’ın zammıyladır.

Vankulu Lugatı - الإرهان maddesi

اَلْإِرْهَانُ [el-irhân] (hemzenin kesriyle) Bi-maʹnâhu; tekûlu: رَهَنْتُ الشَّيْءَ عِنْدَ فُلَانٍ أَرْهَنُهُ وَرَهَنْتُهُ الشَّيْءَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَأَرْهَنْتُهُ الشَّيْءَ Ve Aṡmaʹî أَرْهَنْتُهُ الشَّيْءَ istiʹmâlin câ΄iz görmeyip رَهَنْتُهُ gerektir demiştir. Ve

رَهْنٌ [rehn] Bir nesne dâ΄im ve sâbit olmağa dahi derler; yukâlu: رَهَنَ الشَّيْءُ إِذَا دَامَ وَثَبَتَ Ve

إِرْهَانٌ [irhân] Bir nesneyi bahâlı kılmağa dahi derler; tekûlu: أَرْهَنْتُ الشَّيْءَ إِذَا غَالَيْتَ فِيهَا Ve bu Ebû Zeyd rivâyetidir. Ve İbnu’s-Sikkît eyitti: إِرْهَانٌ [irhân] bir nesneyi selef vermeğe derler; tekûlu: أَرْهَنْتُ بِمَعْنَى أَسْلَفْتُ Ve

إِرْهَانٌ [irhân] Bir nesneyi ödül komağa dahi derler; tekûlu: أَرْهَنْتُ بِهِ وَلَدِي إِرْهَانًا أَيْ أَخْطَرْتُهُمْ بِهِ خَطَرًا Yaʹnî “Veledimi ödül kodum.” Ve وَلَدٌ [veled] müfred ve cemʹe sâlih olur. Ve

إِرْهَانٌ [irhân] Bir nesneyi dâ΄im kılmağa dahi derler; tekûlu: أَرْهَنْتُ لَهُمُ الطَّعَامَ وَالشَّرَابَ إِذَا أَدَمْتَهُ لَهُمْ