اَلْإِطَارُ [el-iṯâr] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Çadırın kuşağına denir. Ve kalbur ve elek ve fıçı makûlesinin kasnağına ve bir nesnenin etrâfına çevrilen pervâza ve hâşiyesine denir. Ve
إِطَارٌ [iṯâr] Zikr olunan أُطْرَةٌ [uṯret] ile iki maʹnâ-yı evvelde mürâdiftir. Ve halka ve dâ΄ire olmuş gürûh-ı insânîye ıtlâk olunur. Ve kerevit yapmak için burulup bükülen asma çubuklarına denir ki kasnak şeklinde ederler. Ve insânın dudağıyla bıyığının kılları beynini fasl eden kavsa ıtlâk olunur ki sünnet vechi üzere bıyık kesilince zâhir olur. Kâle’ş-şârih: سُئِلَ عُمَرُ بْنُ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنِ السُّنَّةِ فِي قَصِّ الشَّارِبِ فَقَالَ تَقُصُّهُ حَتَّى يَبْدُوَ الْإِطَارُ Ve
إِطَارٌ [iṯâr] Bi’l-cümle her nesneyi ihâta eden şey΄e ıtlâk olunur.
اَلْإِطَارُ [el-iṯâr] (hemzenin kesriyle) Elek kasnağı, خَشَبَةُ الْمُنْخُلِ maʹnâsına. Ve
إِطَارُ الْحَافِرِ [iṯâru’l-ḩâfir] Şol kıllara derler ki etin tırnağı üzere devr etmiştir. Ve
إِطَارُ الشَّفَةِ [iṯâru’ş-şefet] dahi bundan me΄hûzdur, ağzın etrâfında olan kıllar maʹnâsına. Ve bi’l-cümle her nesne ki bir nesneye devr eyleye ona إِطَارٌ [iṯâr] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı