اَلْإِعْتِذَالُ [el-iʹtižâl] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) ve
اَلتَّعَذُّلُ [et-teʹažžul] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Melâmeti kabûl eylemek maʹnâsınadır ki nefsine mürâcaʹatle cürm ve hatâsını idrâk ve iʹtirâf eylemekten ʹibârettir; yukâlu: إِعْتَذَلَ فُلَانٌ وَتَعَذَّلَ إِذَا قَبِلَ الْعَذَلَ Ve
إِعْتِذَالٌ [iʹtižâl] Bir nesneyi işlemeğe tamâm kasd ve teveccüh kılmak maʹnâsınadır ki maʹnâ-yı evvelin lâzımı olur; yukâlu: إِعْتَذَلَ عَلَيْهِ إِذَا اعْتَزَمَ Ve ok atan kimse hatâ eylemekle tekrâr atmak maʹnâsına müstaʹmeldir, gûyâ ki hatâdan nâşî nefsine levm edip tekrâr atmağa mübâşeret eder; yukâlu: إِعْتَذَلَ الرَّامِي إِذَا رَمَى ثَانِيَةً
اَلْإِعْتِذَالُ [el-iʹtižâl] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Kişi kendin levm etmek; yukâlu: عَذَلْنَا فُلَانًا فَاعْتَذَلَ أَيْ لَامَ نَفْسَهُ وَأَعْتَبَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı